Wie ben ik?

Wie ben ik ? Is de vraag die ik iedere dag stel aan mezelf. Wie ben ik? Ben ik mijn naam? Ben ik het werk wat ik uitvoer of ben ik meer dan dat? Ben ik de gedachtes, gevoelens en emoties die ik heb of ben ik meer dan dat? Jarenlang heb ik mensen gecoacht om voorbij de beperking te stappen. Daar waar ik mogelijkheden zag, bemerkte ik hoe de beperking door de gecoachte en door de omgeving in stand werden gehouden. Hoeveel mogelijkheden ik ook zag, ik bleef tegen mijn eigen beperking aanlopen. Hoe kan ik de ander in laten zien hoeveel mogelijkheden ik zie bij die ander? Hoe meer ik mijn best deed, hoe groter de afstand werd tussen de ander en mijzelf, waardoor ik meer en meer aan mezelf ging twijfelen. Mijn zelftwijfel werd vervolgens een geloof en ik zocht naar iedere strohalm die mij uit mijn eigen zelftwijfel kon halen. Hiermee werd ik afhankelijk van mensen om mij heen. Waarbij ik zelfs zover ging, dat ik de speelbal werd voor een ander. Een ander had totale macht over mij en mijn leven gekregen. Hoe eenvoudig het is om de schuld aan deze ander te geven en hoe verleidelijk het ook was, toch lag de verandering bij mezelf. De rol die ik mezelf had gegeven en alle uitvluchten die ik zocht, werden een leidraad van zelfonderzoek. In een totaal afhankelijk en geïsoleerd leven kreeg ik de ideale situatie op een presenteer blaadje aangeboden. Als coach, familie-opsteller, massagetherapeut, jobcoach, body en mind therapeut en alle andere titels en opleidingen die ik heb gevolgd, naast de therapieën en trajecten voor innerlijke verandering kreeg ik het niet voor elkaar om uit de situatie te stappen waar ik in zat. Tot ik met Access Consciousness in aanraking kwam en steeds meer Acces Bars toeliet. Ergens ontstond er daar een verandering, die leidde tot steeds meer zelfverantwoordelijkheid en zelfgeloof. Ik leerde steeds meer herkennen hoe en waar ik andermans realiteiten had overgenomen, en waar ik uit connectie met mezelf was. Vanaf dat moment veranderde mijn leven drastisch, waar Honoré by Daniel uit voort is gekomen. Honoré is de naam die ik draag, overgedragen vanuit mijn vader zijn vader wat eer betekent en Daniel is de naam die ik draag, overgedragen vanuit mijn moeder haar vader. Daniel betekent “god is mijn rechter” voor mij staat god als innerlijke bron, universele liefde. Honoré bij Daniel staat voor eer voor jezelf met jouw innerlijke bron als rechter. En wat als de rechter zonder oordeel is? Zelfoordeel is mij niet vreemd en wie ben ik als ik alle oordelen loslaat? Wat en wie kun jij eer aan doen als je net als ik iedere dag, je eigen oordeel meer en meer loslaat? Welke verandering kun jij zijn voor jou en de wereld, als jij jezelf meer eer aandoet? Mijn eigen kompas is altijd mijn eigen innerlijk weten geweest en juist dat is de grootste bijdrage voor mij in mijn leven! Honoré by Daniel brengt jou terug naar jouw innerlijk weten zodat jij je eigen regie en koers bepaalt, zonder oordeel. Vanuit een veel zachtere en vriendelijkere manier werk ik nu met een ander. Coach is niet meer wie ik ben, ik ben de vormgever (embodier) van het leven.