Schrijven over Honor betekent nog niet dat ik de wijsheid in pacht heb over eer. De wijsheid over eer ligt iedere dag weer in het laten uitvouwen wat eer betekent voor jou in dat moment. ‘What do you know about it?’ gaat over meer dan weten.
Als we het woord onderzoeken over de betekenis, dan komen we snel in de richting van respecteren, onderscheiden, herdenken, gedenken en ook verheerlijken. Kortom daar hoort luisteren, gehoorzamen en onderwerpen aan gezag bij. Echter als we ons onderwerpen aan de ander, dan vormen we geen fundament voor wat jij wel weet over eer.
In het blog “Self honor or someone else’s?” schrijf ik “Wat als we bereid zijn om alles wat we weten over eer hebben voor jezelf en anderen, los te laten? En opnieuw een fundament kunnen opbouwen met de bereidheid om eer te ontwikkelen vanuit vrijheid en evolutie?” Daarmee geef ik aan dat eer een proces mag zijn waarin jij jezelf kunt ontwikkelen en dus ook wat jij er over weet.
Binnen Acces Consciousness is eren de vrijheid geven aan de ander (en jezelf) om te zijn wie hij/zij is zonder te oordelen over wie hij/zij is. Kortom overal waar we onszelf of anderen veroordelen behandelen we de ander niet meer vanuit eer.
Voor mij geldt dat ik eer, eer hebben voor, eervol zijn geregeld de revue heb laten passeren. Waarmee ik, wat ik als waar en echt over het woord eer hebben, heb losgelaten. Soms moest ik mezelf een andere bril geven, zodat ik op een andere manier kon kijken naar het woord eer, en het gedrag, de bejegening vanuit eer.
Onderwerping, gehoorzamen van gezag geeft bij mij een smaakje in mijn mond. Het doen van tien ‘Wees Gegroetjes’ ging er bij mij niet in. En braaf met mijn armen over elkaar mijn mond houden was in de klas bij voorbaat al mislukt. Mijn armen en mijn mond waren echt niet het probleem. Het probleem zat in mijn denkvermogen als kind in combinatie met een karakter van baldadigheid. De betiteling dat ik daarmee geen respect zou hebben voor de leraar of mijn vader is wat ik jarenlang heb mogen aanhoren en daarmee ook heb geloofd. Echter, ik zag zelf nooit dat ik geen respect of eergevoel zou hebben en daarmee kwam ik in een innerlijk conflict.
Eer, eer hebben heeft dualisme in zich. Het heeft contradicties zodra we eervol willen zijn. Ik heb me laten onderwerpen aan een persoon voor een bepaalde periode. We hadden afspraken en daarmee heb ik mijn eerste stap in onderwerping mogen ervaren. De ander gaf mij een opdracht en ik volgde “gedwee”. Daarmee ervaarde ik mijn eigen ja maar, nee want en natuurlijk mijn eigen verzet. Echter, toch ging ik door met mijn afspraak en volgde ik de opdracht op. Ik ontdekte dat ik daarmee vertrouwen nodig had in de ander. Vertrouwen dat de ander mij respecteert, mijn grenzen waarneemt en deze accepteert. Dit volledige vertrouwen gaf een werkelijk nieuwe dimensie aan eer. Ik had namelijk nog nooit eerder iemand getroffen die mij zoveel respect gaf dat de dynamiek tussen jezelf zijn en voldoen aan de wensen van de ander als vanzelf overvloeit. De ander oordeelde totaal niet over mijn grenzen, mijn nee en mijn baldadigheid. De ander nam deze mee in het “spel”. Het braaf zitten wachten werd daarmee geen opgave, het werd een vanzelfsprekendheid gevuld met plezier. Terwijl als ik het woord onderwerping lees ik een totaal ander perspectief heb. En zo is dat met eer hetzelfde. We hebben een connectie gemaakt met eer, met eervol gedrag vanuit onze opvoeding en ons eigen beeldvorming.
Ik luister met liefde naar de ander. Ik luister met nog meer gemak en liefde naar de ander als de ander ook naar mij luistert. En terwijl de ander naar mij luistert, luister ik mee naar mezelf waarin de ontdekking ontstaat. Voor mij is dit hetzelfde met Honor, eer ontdek je terwijl je er vorm aan geeft.
Honor, What do you know about it? Wat ik erover weet, is dat het voor mij een ontdekkingstocht is waarmee ik mezelf meer en meer ruimte geef om mezelf te zijn. En daarmee geef ik tevens ook de ruimte aan de ander. Het woord Honor kan een beladenheid geven waarin je een contradictie kunt ontdekken. Echter juist in deze contradictie zit het respect en de vrijheid van oordeel. Honor is geen woord, het is een levensvisie waarin we nog zoveel kunnen en mogen leren van elkaar! Kortom What do you know about it?’ En dat geeft mij mogelijk een nieuw perspectief waarmee ik een nieuwe ontdekking kan opdoen. Zoals jij jouw ontdekking kan doen.